W kraju jest inaczej

Czemu dziś tęsknota ogniem we mnie płonie,
gdy wracam do smutnych lat mojej młodości?
Do Mazur, do Polski tak tęskno mi do niej.
Odległość podsyca ogień tej miłości.

Dobrobyt i luksus nie koi tęsknoty.
Czas mi szybko minął w mym rodzinnym domu.
Chleba było mało, lecz ogrom roboty.
Czemu ja tak tęsknię do tych chwil minionych?

Tam już piękna jesień. Żyta się zielenią.
Na skoszonych łąkach liczne stada bydła.
W sadach już owoce w kolorach się mienią.
Płonie nać w ogniskach, jesienne kadzidła.

W lasach mnóstwo grzybów po ostatnim deszczu,
wrzos fioletem wabi na Szerokim Borze.
Przyjadę, obiecam, by odwiedzić jeszcze
przepiękne Mazury. Dopomóż mi Boże.

A biebrzańskie Bagna jeszcze wciąż radosne,
wypasione łosie człapią dziś leniwie.
Odleciały boćki, wrócą tu na wiosnę.
Zaczną nową wiosnę ptaszęta płochliwe.

W kraju jest inaczej, tam choroba lżejsza.
A starość łaskawsza, gdy mieszkasz wśród swoich.
I rozpacz, gdy taka cię ujmie jest mniejsza,
gdy staniesz w ogródku wśród kwiatuszków twoich.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2021-10-24 Dodano: 2021-10-24 17:07:46

Ten wiersz przeczytano 1559 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie