Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Kres

Śp. bliskim

Niespodziewanie jak całe życie:
przeskok i uskok: ot, taki jest koniec.
Cierpieniem znaczone ostatnie godziny –
we wnuka narodziny.

Kondukt żałobny przeleje się falą,
anielski orszak powita w zaświatach.
Skopana ziemia otworzy ramiona –
bo droga skończona.

Łzy będą ronić, solą się krztusić
słów będzie mało, wręcz wcale.
Tylko pod zdjęciem dopisek zawita –
„żegnamy z głębokim żalem”.

14.01.2013r.

autor

Kaweczka

Dodano: 2013-07-12 20:24:40
Ten wiersz przeczytano 1453 razy
Oddanych głosów: 28
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (29)

suzzi suzzi

smutny, wymowny..

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Chwilka zadumy.

"słów będzie mało, wręcz wcale.
Tylko pod zdjęciem dopisek zawita –
„żegnamy z głębokim żalem”. "

Pozdrawiam

Grzegorz Szymczak Grzegorz Szymczak

"oto jest życie - nic a jakże dosyć" - każda droga w
końcu ma swój kres... taka (bolesna) kolej rzeczy,
pozdrawiam

(OLA) (OLA)

Patrząc na ciemność lub śmierć boimy się nieznanego
niczego więcej.
Śmierć zawsze była i jest dla poetów czy malarzy
jakimś wyzwaniem?

Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)

DoroteK DoroteK

czytam i aż serce boli z żalu...

ZOLEANDER ZOLEANDER

Poczułam smutek... Szacunek!

twachashtek twachashtek

Krzysztof Kwasiżur
To są strofy sofckie?
A to nie wiedziałam :)))

Kaweczka Kaweczka

Krzysztofie, bardzo dziękuję za obszerny komentarz :)
Mnie osobiście takie zakończenie przypada do gustu,
ale chętnie dowiem się, jak mogłoby wyglądać inaczej.
Masz jakąś swoją wizję? Zawsze warto rozważyć
wszystkie opcje :-)

Krzysztof Kwasiżur Krzysztof Kwasiżur

Absolutnie nie zgadzam się na takie zakończenie - jest
złe technicznie i niszczy cały efekt safickich rymów!
Każda z tych strof zakończona jest mocnym akcentem
strofy safickiej większej.
Jak dzwon żałobny bije on mocnym akcentem na końcu
każdej ze strof.
Kiedy - po trzech, czytelnik przyzwyczai się do
żałobnego brzmienia SERCA tego wiersza, czyli dzwonu i
oczekuje ostatniego uderzenia gongu safickiego...
Autorce zachciało się pojechać sentencją!
A już myślałem że Kaweczka przeszła samą siebie.
Wiersz może być jeszcze niesamowity - wystarczy w
ostatniej strofie wrócić do konwencji tetrastychu.
Nastrój już jest!

MEG MEG

Smutny wiersz. Obrazuje emocje towarzyszące
odchodzeniu bliskich. Ładnie uczciłaś ich pamięć.
Pozdrawiam..

nowicjuszka nowicjuszka

Bardzo smutny wiersz, ale już taki nasz los, a śmierć
bliskich jest
zawsze bolesna.Pozdrawiam.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »