Krocz koło mnie
Drogą życia idziemy,
drogą życia płyniemy,
jak statki które do portu dotrzeć chcą.
Po bezmiarze wód,
wśród wichrów i burz,
szukamy kogoś kto nas odnajdzie.
Kto z nami przez życie będzie kroczyć,
kto z nami przeciwności losu pokona.
Wichry i burze pokonałem,
po lądach i morzach Ciebie szukałem.
Więc popłyń ze mną w tą podróż życia,
dziewczyno która przyszłaś z ukrycia.
Razem przeciwności losu pokonamy
razem w magiczny świat się udamy.
Więc nie idź przede mną
i nie idź za mną,
krocz koło mnie .
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.