...królem zwę cię stworzeń

Mięśnie napięte jak struna- do granic
możliwości, przecudnym łukiem
rysujące się w locie.

Ciało drżące, wilgotne, z sierścią
migotliwą, czarne jak heban,
perliste niczym tafla wody iskrząca.

Wiatr wsuwa swoje palce w grzywy
pióropusza, rozwiewa plątaniny
pasma błyszczące.

Lekki niczym podmuch, rozpędu siłą
pchany- mknie przed siebie z ogniem,
iskrą natchnioną- daną tylko jemu
przez Matkę Szaloną.

Królem zwę Cię stworzeń, siłę Twą
podziwiam, pięknem się zachwycam,
potęgę ogromną, zaś w wierszach
opiewam.

autor

~camino~

Dodano: 2006-04-25 09:01:45

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie