królowa
https://www.youtube.com/watch?v=VekZwmhnYY4
gdy chcesz oddać wszystko
to wpuść wstrzemięźliwość
w niej dojrzysz dziewictwo
przeczucia swych zrywów
gdy masz zabrać siebie
w naturze, z człowieka
to ubierz w bezkwiecie
samotność dla wieków
gdy udać masz całość
przebraną w zabranie
to przysiądź się blisko
i jedz z nim śniadanie
a wiedząc przybliżaj
im dwojgu peryskop
tląc z serca nadzieję
choć nie twoją iskrą
autor
Groschek
Dodano: 2022-11-20 11:44:42
Ten wiersz przeczytano 1216 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Dziękuję Aniu, Mario i.. wszystkim nieznajomym. Ps.
Mario, ja się nie gniewam - luzik. :-)
Podobnie jak 'anna' - nie znając podkładu, albo
mówiąc inaczej - osnowy, wokół której i dla której
powstał wiersz, trudno jest polecieć do finalnego
przekazu, a swojego z interpretacji nic mi nie
przychodzi do głowy.
(dlatego nie mogę zapunktować, bo przekaz nie trafił
do mnie).
Cześć! Zainspirował mnie ostatni wiersz Kingi.. i mój
wierszyk jest tylko jego przemyśleniem.. *
Wreszcie się odważyłam: czytam Twoje wiersze i jakoś
nie umiem w nich znaleźć sedna. (a może to tylko ja
jestem zbyt logiczna?)