Królowie.
Dla Ciebie, któraś wystajesz poza tematykę tego wiersza: bądź dumna, błagam Cię!
My, królowie;
Nie mamy w sobie nic,
co moglibyśmy nazywać,
możliwością rządzenia.
W swojej szaleńczej gonitwie,
słabszym od nas samych,
nie dajemy wytchnienia.
Czujemy się wyżsi,
póki nie zostajemy rozdeptani,
mrówczą stopą.
Nie podnosimy się
wówczas,
z tak wielką - jak przedtem - ochotą.
Nie potrafimy przegrywać,
i to czyni z nas
przegranych,
a kiedy inni odnoszą
zwycięstwo,
to my po kątach liżemy rany.
My, królowie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.