Krótka opowieść o...

Kolejny wieczór spędzony w samotności
Gdzie mały, żałosny człowieczek
Próbuje żyć swym wyimaginowanym życiem
Zapomnieć o przeszłości alkoholu piciem
Stojąc w pentagramie ze świeczek…

Nie ma już i nie będzie dla niego litości
Bo całe życie był grzesznikiem
Nie potrafił docenić życia, które mu dano
W Niebie i w Piekle o nim nawet zapomniano
Został zapomnianym samotnikiem…

Nie chciał wieść swego życia w ten sposób
Nie chciał być zapomnianym
Ale nie miał już żadnego innego wyboru
Wybrał sobie jedyną ścieżkę do grobu
Nie chciał, a został przegranym…

Niewiele pamięta o nim już innych osób
Żyje w Śmierci, umiera za życia
Błąka się na granicy opętania i świętości
Kropla Śmierci wymieszana z Kroplą Miłości
Ta opowieść jest o mnie – cały ja…

autor

Przemęczony życiem

Dodano: 2006-10-07 07:28:46

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie