Krótkie refleksje na temat...

Dziękuję sympatycznemu Panu z Łeby, za inspirację.

Żaklina szuka Arlekina,
a wszystkiemu winna chwila.
On stał - Anioł Biały
tylko oczy mrugały.

Parasol w lewej dłoni
twarz od uśmiechu stroni...
Ciężka praca -
"co łaska" płaca.

Młody Arlekina wiek,
chwilami, jak na rany lek.
Tylko wciąż myśli się kołują,
co przystojni Arlekini czują...

Jak wyglądaja jego dni,
gdy turysta ze zmęczenia śpi,
a przechodnia śmieszy robota,
z jednej strony myśli : "głupota"

i nie docenia młodzieńca starań,
ma stos nierealnych wymagań:
atrakcji, piękna i przepychu,
choć czasem i turyście nie jest do śmiechu...

A ja podziwiam Białego Anioła,
który uśmiech wywołać zdoła.
Choć nie znam jego życiorysu
ani z opowiadań, ani z opisu.

Zamiast groszy przydatnych,
dam wiersz... nieodpłatny.
Dołącze serdeczne życzenia
spełnienia największego marzenia.

Łeba, 05.08.2010

autor

Nike95

Dodano: 2010-08-11 19:00:15

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie