Krótkie życie melodii

melomanom:)

Siadła muzyka na drżącej błonie.
Zabawia się,
uderzając w bębenek.

Wtargnęła przez ucho
do zamkniętej skrzynki czułości
i pociągając za klamkę wrażliwości
wpuściła wszystkie swoje dzieci
na nieruchome struny.

Dźwięki
osaczają ciszę w ułamku sekundy
po czym siadają w jej centrum,
burząc dostojną powagę
kolorytem niepokoju
i zabarwiają spokojną lukę.

Tańczą tonacje,
nie zdając sobie sprawy,
że to ostatnia melodia-

Odrodzona cisza kładzie się z gorącym uśmiechem
wywołując wrzenie wszystkich nut.

-fonia, jak para wodna,
unosi się wysoko,
by w ruchu lekkiego powietrza
rozpłynąć się,
zostawiając drobny ślad
pod klawiszami wspomnień.

autor

Maki40i4

Napisany: 2014-05-31 Dodano: 2014-05-31 14:27:39

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Radosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie