Krowy się pasą

Toć to sama rozkosz taka sjesta na łonie natury :)

też tak bym chciała ale musiałabym wyjechać z miasta,
by zrelaksować się na łonie natury podobnie jak peelka

Co mogę powiedzieć? Tak pięknie widzi tylko poeta,
pozdrawiam

Pięknie jak na zdjęciu,widzę ten klimat:)

ach,zobaczyłam Janka Muzykanta,dziękuje i pozdrawiam

Kiedyś taki widok był czymś powszedni a teraz czymś
wyjątkowym;)...Pozdrawiam jak zawsze serdecznie:)

Piękny obraz z dala od betonów, w koło rodzinnego
domu, gdzie pasą się krowy na łące,a z nieba spogląda
słońce. Kocham Dorotko takie klimaty, tam ładuję
akumulatory tak jak Ty. Pozdrawiam :)

Też chcę tak czasem pod lasem :)))))

Każdy ma jakiś sposób na doprowadzenie siebie "do
pionu", zresetowania wszystkiego co nie tak. Jeśli
nie, powinien tego poszukać. Dobrze, że na takie
miejsce, sposób się trafi :)

Tyleż piękna co i prostoty, super Dorotko, z serca
pozdrawiam i dziękuję :))

I krowy ktos musi pasac...:)Na spokojnej lace
latwiej marzyc:)

"Tlen w płuca, błękit w oczy, ciepło w serce." I
piersi kształtu nabierają. ;) Pozdrawiam

Tak, rzeczywiscie wrocilo mi cieplo :)

he he, ale masz pomysły...

...kto nie pasł krów ...nie zna tego wyciszenia...
i tego spokoju który emanuje z otoczenia...i wiersze
piszą się same....pozdrawiam serdecznie...