Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

KRUK MARTWEGO ŻEGLARZA

Kruk krucyficzne spowił ramię,
swą ostatnią posługę zdając
odpoczywającemu w obcym ogrodzie,
powietrzem wolnym i łaskawym.

Czarnym skrzydłem swego lotu,
krąg tajemny nadał wzgórzom.
A mgła stygnąca wciąż szeptała...
wysokie firmamenty
poetycznym nimbem chrzcząc
przyjaźnie.

Aż kres nie nadszedł
i nie dopłynęli żeglarze do granic
ostatnich choć wieczerza
gasła lipcowym zapachem.
I wytopiły się ostatnie świece,
blaski snów najgłębszych.

Cóż więc dalej skoro świta,
iż podarte wszelkie mapy...
Gdzie zawrócić gdzie wyruszyć,
skoro okręt utkwił
w obcym oceanie i
tylko ocean się wciąż ścięła
z każdej ze stron.

Wyraz pustki i zwątpienia,
gdyż tak długo ten rejs trwa...
gdym przysnął strudzony
i mnie darnią wonną otulili.

Gdy me serce pozornie zamarło,
nakazali zgasić ostatnie latarnie
i teraz błądzę,
ja wpleciony w spokoju pejzaż
mojej morskości,
ja zatracony bez szeptu latarni...

Bez pamięci i szacunku,
serpentyną chłodną
zaczarowany,
pocałunkiem słonym karmiony.
Ja żeglarz nieżywy choć istniejący.
Ja człowiek kochający lecz niekochany...

autor

PIOTR

Dodano: 2007-05-31 19:33:11
Ten wiersz przeczytano 431 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

ula2ula ula2ula

Życie ocean żeglarz człowiek kruki zwątpienia i trudy
.Zycie nie ma latarni nadziei i wtedy osiada na
mieliźnie.Odpowiedzi wiersz daje gdy nie nie ma uczuć
wiersz w dobrym stylu napisany.Dobry wiersz

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »