Krwi skazą

tęsknota
wyszywana przez
chwil nieuchwytność
nienawracalność


jak piosenka którą możesz
usłyszeć tylko raz
wymyślona na poczekaniu

jak wiatru sen

nawiewający
ociężałością
sennością

leży rozwiany
teraźniejszości cień
chwila i zniknie znów
się przemieniając

przeszłości szczęśliwa

luki za gapiostwo i
patrzenie w tył

życie lekkością przemija

niemocą pcha
hen do przodu!

Nie wiem czego Ci życzyć
prócz oszczędności łez

A ludzie śpiewają
sto lat
na urodzinach!

Nie wyobrażam sobie
nagromadzonych tęsknot
chyba że...

autor

serce w kryzysie

Napisany: 2020-04-17 Dodano: 2020-07-17 01:33:24

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie