KRZES£O
A więc stoi sobie krzesło
Jest drewniane i brązowe
Wiele w swoim życiu przeszło
I już wcale nie jest nowe
Krzesło zawsze będzie krzesłem
Czy to z góry, czy to z boku
Było sobie drzewem wcześniej
I szumiało wiatrem w zmroku
Teraz krześle wiedzie życie
Puste wąskie i drewniane
Może marzy sobie skrycie
by inaczej spojrzeć na nie
dla Zośki W. ...
autor
vampiria_666
Dodano: 2009-02-08 10:01:17
Ten wiersz przeczytano 729 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Jak widać wiersze można pisać o wszystkim i też mogą
być dobre, głosuję na tak;)