krzesło

siedziało się na tych oblakierowanych konstrukcjach
skleconych z dwóch płaszczyznopodobnych ześrubowanych wzajemnie
zatwardziałych pseudoplacków
na których istnienie zapracowali:
- ten ze zmotoryzowaną drewnogryzarką uzębioną
co dendrologom wióry do obuwia nawiewa

- ten co porozciągał one gumiaste żarliwe pręty
co bez dmuchnięcia twardość otrzymały

- ten co rozpapierzone ołówkowe kąty ze wzorca odpalił
i nadał kształty tym żałosnym monorurkom

- ten co pozlepiał te drzewne papirusy
i śmignął językiem: "sklejko - twórz się"

- ten co siedzisko i plecowisko
piłą wydzielił z matki-drewnopłaszczyzny
***
to dziełko przysiadalne mnoży się po świecie
zbyt bezwyraźne by wskoczyć do wiersza
i tak niezacnie czworokopytnie musi stać
gdy jego pan - siedzi

autor

Radek71

Napisany: 2008-03-14 Dodano: 2008-03-15 20:53:31

Ten wiersz przeczytano 4441 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie