Krzyk
Krzyk
Stłumiony wewnątrz
Przez warstwy ciała
Chce się wydostać
Twardy jak skała
Przedziera się
Bezlitośnie
Zostawia otwarte rany
Egoistycznie
Chce być słyszany
autor
paradoksalnie
Dodano: 2023-01-23 22:40:27
Ten wiersz przeczytano 159 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Pozdrawiam cieplutko
Czasem ciało wewnętrznie krzyczy, a nikt nie słyszy...
Pozdrawiam
Pozwolę sobie za Anną, ale taki właśnie jest krzyk.
To takie prawdziwe- rodzi się w środku i wyrywa na
zewnątrz.
Dziękuje pięknie i miłego dnia życzę :)
Super mini.
Pozdrawiam
Niezmiennie podobaja sie Twoje mini, pisalem kiedys o
podobnym krzyku ubranym w ciało:)