Krzywda

za nogi wyciągałam
spod brudnych wspomnień
płaczące wciąż dziecko

kartkami rozcinałam
różowe policzki
i zamiast łez
krwawe krople zlizywałam

wkładałam mu palce
do nabrzmiałych oczu
tak dawno nie spało

do ust pchałam
zbędne krocie
zawistnych słów

łamiąc palce
wyliczałam krzywdy
wyrządzone mnie

i w plastykowych lokach
szukałam szczęścia
tak dalece mi do ideału...

a przecież miłość ma być piękna...nawet ta niedorosła.

autor

Fifeczka

Dodano: 2006-06-23 13:03:35

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie