Książę ciemności
We śnie przychodzisz
Świtem - zapominasz
Książę ciemności
Przynosisz z sobą smutek,
Smutek i zadumę
Pełnię czułości
Nie odchodź jeszcze
Tajemna zjawo
- zbyt wcześnie -
dopóki mego życia do końca
Nie prześnię
autor
Zabłąkana Krakowianka
Dodano: 2022-02-08 12:46:35
Ten wiersz przeczytano 1716 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
Ryzykowne paktowanie. Klimat, że ho!
Podoba mi się puenta.
Pozdrawiam
Beano, Anno, Kiko88 - serdecznie dziękuję za tak miłe
opinie. Droga Roxi01, dziękuję za słuszną uwagę -
przemyślę jeszcze i być może poprawię szyk, zgodnie z
Twoją myślą. :) ASie, bardzo dziękuję za przywołanie i
podlinkowane profili tych wspaniałych kobiet.
Wszystkiego dobrego dla Was, bardzo mi miło, że
jesteście!
Zabłąkana Krakowianko:
dwie najlepsze współczesne poetki związane z Krakowem,
to:
- Ewa Włodarska
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ewa_W%C5%82odarska
- Marta Raczyńska
http://szuflada.net/wiersze-marta-raczynska/
czeka Cię trochę pracy, ale mam nadzieję, że dołączysz
do ich grona;
pozdrawiam :)
Ładnie pozdrawiam
bardzo fajna miniatura.
Ładny wiersz, pełen melancholii, którą lubię. Co
myślisz o tym by w pierwszej strofie przestawić szyk:
Książę ciemności
We śnie przychodzisz
Świtem - zapominasz
Zostawiam podobanie
:)
Jovisko, Nureczko - pięknie Wam dziękuję. Trzymajcie
się ciepło!
Szukając doskonałości wyśnij sobie wszystko do końca.
A książę ciemności niech smutek zamieni na
pogodę(ducha):)
Pozdrawiam
Urocza senna melancholia :) pozdrawiam ciepło :)
Alka, mojeszkice - serdecznie dziękuję! Pozdrawiam
serdecznie.
Maćku, bardzo dziękuję, wszystkiego dobrego!
Ładnie a końcówka - miód, malina :-)
oczywiście wiersz na punkt bo podoba mi się