księga urodzaju
widząc
dostępujemy bogactwa
nie latamy a jednak
unosimy się nad wodami
w poezję niedostępną dla piór
autor
AS
Dodano: 2021-09-15 17:23:51
Ten wiersz przeczytano 2834 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (48)
Czasem się leci, jednak więcej jest sunięcia po bruku.
Mało słów- maksimum treści.
Prawdziwie wnikasz w zmysły.
Pozdrawiam.
interesująca [i do zapamiętania) miniaturka
Cudowny wiersz. Widzieć poza zmysłem wzroku i ponad
wizualizacjami to wyższy poziom duchowości. Pozwól, że
skomentuję swoim fragmentem:
"moja to Rigel z planetą słów nie należących do ust".
Pozdrawiam serdecznie, Jurku :)
Ciekawa miniatura.
Pozdrawiam serdecznie.
Piękno jako pierwiastek boskości i początek
wszystkiego...
Nasz udział we wszechpięknie...
Wspaniałe wersy.
Harmonia.
Pozdrawiam:)
A ja dodam,jeśli można,króciutką fraszkę Sztaudyngera:
"Zaufaj bańce z mydła,
na chwilę da ci skrzydła."
Miłego wieczoru.
Sięgamy poezja tam gdzie może sięgnąć nasz wzrok i
umysł...pozdrawiam.
poeci widzą i czują więcej dlatego mogą sięgać
gwiazd...
Pozdrawiam ASie :)
Świetny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Sacrum i gnostyka, w których nie ma podziału na to co
przyrodzone i nad- przyrodzone.
Nie ma świata tu i odrębnej transcendencji.
Ciekawy z pogranicza filozofii i religii.
Dzięki za zamyślenie.
oczy plus umysł- to ogromne możliwości.
Każdy posiada ograniczenia i sięga piórem jedynie do
tej półki z poezją, która znajduje się w zasięgu jego
intelektu i wrażliwości.
P.S Widzę, że pojawiły się komentarze,
też myślę, że niektórzy widzą, ale nie chcą zobaczyć
lub nie potrafią.
Dobrego wieczoru życzę, Jurku.
Bardzo ciekawa mini,
myślę, że bogactwo może być wielorakie może nim być
piękno np. przyrody, ale też duchowe, a co do
unoszenia się nad tym bogactwem
myślę, że nie każdy chce lub może się unosić, bo same
pióra nie wystarczą by latać, choć możemy wsiąść do
samolotu...
Wrócę tu jeszcze bo u Ciebie Jurku warto się wczytać w
przekaz kilkakrotnie.
Pozdrawiam serdecznie :)