Księżycowy człowiek
Już noc
Słońce zaszło już dawno
I wstał Księżyc
Co noc widzę Go,
To On sprawia, że Księżyc
świeci mi każdą chwilę
On wywołuje gwiazdy
do towarzystwa mego.
Nie wie, że sam
towarzyszem staje się
I gdy w mroku mijamy się
na nieboskłonie lat
To On usypia mnie,
Daje uczucie wiary,
Że jutro znów będę
mogła trwać.
autor
Filozoffka
Dodano: 2004-11-25 13:38:56
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.