Kto mi da skrzydła
Jak anioł chciałbym czuwać nad tobą
odpędzać smutki deszcze i burze
gwiazdą na niebie świetlistą drogą
promykiem słońca w barwnym konturze
wkradasz się w wierszach w senne
marzenia
na łące kwiatów robisz kąpiele
wirujesz w tańcu z motyla cieniem
a wiatr wiosenny muska po ciele
w innych wymiarach wciąż lawirujesz
gdzie nie ma barier ani pancerza
rajskich owoców ciągle kosztujesz
bo tam codzienność tak nie uderza
niesłusznie skrzydła dają poeci
miłości naszej by tak fruwała
taki kształt lekki tylko ją szpeci
azylem jej jest rodzina cała
bo w życiu szybko wszystko przemija
nawet uroda z czasem przywiędnie
sacrum miłości w sobie rozwijaj
jest ona trudna niekiedy blednie
Komentarze (18)
I mnie by sie skrzydla sporadycznie przydaly ❣️
A gdzie można kupić akcje Doroto? ;)
tak, miłość to jedyne w co warto inwestować :-)
Miłość w sercu należy rozwijać, prawda :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Całą sztuką jest być Aniołem Stróżem ukochanej nie
mając skrzydeł. Ale z tym nie ma problemu, jako że
miłość uskrzydla. :)
Pozdrawiam serdecznie.
Rozmarzyłam się i wzruszyłam ...
Pozdrawiam (*_*)
Bardzo pięknie i romantycznie, pozdrawiam :)
"Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry
I tak wysoko postawił, że z góry
Wszytek świat widzę, a sam, jako trzeba,
Tykam się nieba?
To-li jest ogień on nieugaszony
Złotego słońca" [Jan Kochanowski].
Pozdrawiam.
Ładnie z cudną puentą;)pozdrawiam cieplutko;)
Z czasem wszystko blednie
Pozdrawiam
Wszystko przemija ale wspomnienia pozostają...
Miłego weekendu:)
Ladnie, milo poczytac.
Pozdrawiam:)
Naprawdę dobre pozdrawiam
Cudna liryka z prawdziwa puentą. Pozdrawiam :)
Cóż bez miłości byłoby warte nasze życie. Wszystko
przemija a ona potrafi trwać:)
Pozdrawiam.
Marek