ktoś Komuś

Dzień wydawał się byle jaki, nijaki, podły mroźny klimat dawał się we znaki. Zegar odliczał kolejne kłujące tik-taki, a Dziewczynka płakała schowana za ścianą, by Jej takiej nie widziano. Było tak co rano, co południe, co wieczór, co noc. Zmarznięta próbowała naciągnąć na siebie zbyt krótki koc.

Czasem wychyliła się zza ściany, wzrokiem nieśmiałym szukając promieni. Świat zdawał się być zamazany, pełen niewyraźnych przestrzeni. Nasiąknięty niemożliwymi rzeczami, nietykalnymi celami, z którymi zostaliśmy zupełnie sami.

Co parę chwil, krzywda się komuś dzieje - zwykła myśleć zasmucona. "Pozwól, a te myśli wiatr rozwieje" - usłyszała zaskoczona. "Jestem bowiem czarodziejem. Człowiek powie, że magia nie istnieje, z powiek zrywając swą nadzieję. Ty mądrzejsza bądź i nie daj się zwieść. Nad brzegiem rzeki siądź, by jej prądem złe wspomnienia znieść. Nie bój się marzyć, że uda Ci się ku Słońcu wznieść. Paradoksalnie, gdy opadnie kurtyna, w przedstawieniu zwanym Życie, nowa odsłona może się zaczynać. Szczęście przychodzi do tych, którzy wierzą. Dzięki temu ja mogę mówić do Ciebie bliskimi Ci słowami, które tak naprawdę do mnie nie należą"

"A Ty...Ty możesz przetrzeć łzy, wiedząc, że to nie wstyd do nich przyznać się komuś. Możesz uświadomić sobie, że wszyscy jesteśmy częścią magicznego Domu. Wszyscy dzielimy się sobą z innymi. Ty też - właśnie to czyni Cię wielką. To tak, jak z Perłą i otaczającą Ją Muszelką...Można wyjąć blask z Jej wnętrza, ale on i tak się z Nią nie rozstaje. To ból odchodzi - Miłość zostaje..."

- dla Madzi Kieszek

autor

młodzieniec

Napisany: 2009-02-01 Dodano: 2009-04-26 16:44:11

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie