Kubeczek z serduszkiem
chcę być kubeczkiem z porcelany
ale nie jakimś szeregowym
lecz takim twoim ukochanym
lub jeśli wolisz wyjątkowym
spełnieniem wszystkich twoich pragnień
potrzeb kaprysów i zachcianek
odgadnę czego nie odgadnie
dam czego nie da ci kochanek
będziesz całować moją krawędź
gdy tylko najdzie cię ochota
posłusznie ucho swe nadstawię
a ty opowiesz o kłopotach
wysłucham każdej opowieści
nieważne miejsce oraz pora
i zmysły twoje będę pieścił
bo taka właśnie moja rola
przenigdy kochać nie przestanę
choćbyś w ataku dzikiej złości
skończyła żywot mój na ścianie
zginę i zrobię to z miłości
Komentarze (13)
Melodyjny, rytmiczny i na dodatek zabawny, bardzo mi
się podoba i treść, i wykonanie:)
o jak ładnie :-) przeczytałam z uśmiechem na twarzy
:-)
:)))
mam taki
a wiersz równiutki ze szkliwem.
pozdrawiam.
Bardzo dobry wiersz!!! wykonanie, pomysł, wszystko na
wysokim poziomie.
Pozwalam sobie za Krzemanką:)
Rzeczywiście,znowu fajnie.
Dziękuję Państwu za przeczytanie i komentarze,
pozdrawiam!
Karl, na nowszy model? :)
wszyscy kiedyś mają, takie gorsze dni, kubek zawsze
można wymienić
- wierzcie mi.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo fajny wiersz: rytmiczny, ciepły i wywołujący
uśmiech:) Miłego dnia.
Bardzo dobry...
:)
znow dobry wiersz, bardzo:)
Dobrze napisany z płynnym rymem fajny wiersz,
pozdrawiam :))