Kula Ognia

Anioł jest w oddali.
Przewleka się przez Ciebie czas.
Nikt nie odpukuje zza ściany.
Zjawy pokonanych kiedyś trosk.
Każdy oddech, który biorę przeznaczam
na oczekiwanie Twoich rzęs.
W fioletowo-zielonym świetle
przemierzasz bezmiar.
I tak wykluwa się Żmij
i rozpoczyna się piąta era.
Oddechu, gdzie popłynąć
po brzegi będę mógł.
Tak to jest, kiedy płonie wir.
Dotrzeć można wierszem w każdy kąt.
Dlatego zabierz mnie stąd...
...kiedyś, w kierunku Tęczy w Ciemności.

autor

Wiwern

Napisany: 2014-04-03 Dodano: 2014-04-03 01:38:05

Ten wiersz przeczytano 747 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie