Kupała (witalność duszy, duch,...

Oddychanie po wyjściu z lasu na brzeg jeziora
- nie stracić ducha, czyli witalności ciała -

inspiracja - ładna blondynka kelnerka, niczym Natalia masażystka,
ostatni dzień urlopu, jogging po sutym posiłku

Jaryło - pierwsze, zgubne, nieostrożne zachłyśnięcie się
życia życiem

Zabawa w łodzi, a łódź to rower
zlepek istot to ciało z ciał żywych i martwych
złożenie w którym iskra błyska, z wielu myśli, czuć, wspomnień
To jedno Kupała to ognisk wielu zarzewie jedno
w continuum śmierci i życia, Logos, fala i jednostki
Gdy przyniosłem jaśmin do domu pokrył się z czasem robakami
nasze ciała i drzew składają się z robaków, które wypełzają
za życia, ale częściej dopiero w trumnach
na tym unosi się jakieś wyodrębione ja, ten zbiór wirusów
ma zaszczyt powiedzieć o sobie ja
To straszne i piękne, nie ma greckich rzeźb i bezporowych kukiełek,
tylko ja w łodzi i Logos - wzór, duch, kształt
Praca - ona pisze wiersze i się kąpie - naprawia rower i siebie
w jednostce - Życie dojrzewa w dojrzewającym samoświadomym kwiecie -
życie pisze wiersze - ról jest mnie niż ludzi, więc się zapijają..

ale ile różnych wariacji ról - rysów indywidualnych - inaczej
każdy wydala i kocha, zabija trochę inaczej,
innym sposobem gasi ogień, wyciąga tonącego -
mamy zawody i role w rodzinie -
niekiedy z fali Logosu i siły jednostki ujawnia się nowa rola
- czy ja wiem, np. podtrzymywacz ludzi na duchu - you tuber -
- telepata anioł rozdający, pomagający aniołom
roznosić łzy i sny - anioł - święta dziwka, wymyśl coś nowego!
- uwalniacz zwierząt z wnyk i zbawca ludzi -
- utożsamiacz się z kamieniami, procesami, istotami -
- żebrak bogaty w rozpalanie ognia,
wschody i porody bezimienne rozdawane w zamian
za jałmużnę dla ciała - ciał - łodzi
i dla człowieka takiego jak ja życzliwość serdeczna
jak miło gdy można każdego zapytać o zdrowie
i opowiedzieć sen łabędziowi

W oddechu wolnym to jest, każdy gest, chciałoby się to
urzeczywistnić - czyli spalić się dla każdego, spalać powoli
- nie tracić swojego ducha ani ducha Logosu - chociaż
Łabędzie zanurzyły głowy w otchłani i nie widzą cię
nie wiedzą idącego w brudzie w zaskoczeniu łodzią ciała,
ale w duchu ku wodzie i chlebowi, które czekają - odświerzenie -
bramin jeszcze nie musiał złożyć się tygrysowi

Lubimy się zbliżać na rubieże puszcz i fal, w tym jest
ostateczne pocieszenie, ale to nie jest Sztuka,
że Logos, wielka fala nas pochłania,
kiedy jeszcze nasze ja woła łabędzie,
ktoś chce nas podwieźć/nieść - Nie, mam niedaleko,
biegam, nie zaskoczyła mnie burza,
(chociaż wydalanie w lesie tak, ha, ha)
To jest moja cela ogołocenia, wzbogacenia,
nie cela, rozpuszczenie ja na rubieżach - ale powrót do ja z celi Absolutu
, ocalenie z polecenia iskry jest chwalebne, rola życia,
życie w roli przed nami, wieczny ogień czeka
, puszcza biał, zielona, sucha, mokra - To jest dobre
dla umierających,
więc powrót do oddechu
do życzliwości samic i niechęci samic
do nieznajomości roweru (raz jestem widzem sceny
jej przejazdu na moście na moim na jego motorze,
raz motorem,
raz rybą łodzią,
raz ptakiem samolotem)
raz do naprawiania motoru

Chcę wiedzieć jak/i się czujesz, Czy rany się zagoiły,
jak się czuje, czy lek pomógły/jedzenie i teraz jest nosicielem
swego ducha, mówi raźno dzieńdobry i pracuje -
nie traci ducha, zakupuje, sprząta, maluje -
Oddycha

autor

Belamonte

Napisany: 2021-08-23 Dodano: 2021-08-23 08:25:33

Ten wiersz przeczytano 2654 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Radosny Tematyka Dla dzieci Okazje Święto Kobiet

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie