KURIOZALNY WIERSZ
- rozmowa z Panią Wisławą Szymborską -
Pani pisze wiersz - „Złote
gody”
ja złoty wiersz
Pani zapala świec więcej niż przykazań
a ja jedną - i Chwała Bogu
Pani pisze
- „ pewnego razu
odpowiedź padła przed pytaniem”
a ja odpowiadam –
wiersz wyszedł przed życie
dlaczego tak jest?
- czyżby orężem był wiersz we współczesnym
świecie
a może –
tajemne są ogrody i trzeba nimi chodzić
mam taki dziwny zwyczaj –
nim do drugiej myśli
trafię
pierwszą zamyślam razy kilka
ale nie ja jedna... inni też.
...” patrz, jaki piękny jest ten
las.
Podejdź do okna.
Widzisz – śnieg na
jodłach,
śnieg na sosnach,
śnieg na drodze,
wszędzie
śnieg.”
- a Ty w letnich rękawiczkach,
jesteś przecież taka delikatna bo
pochodzisz z wiersza.
Jerzy Szaniawski „ Dwa
teatry”.
*Tomik „ Miłość szczęśliwa i
inne” Pani Wisławy Szymborskiej,
** Artykuł „ Szczęśliwie, czyli
gorzko” Pana Piotra Bratkowskiego -
Newsweek Polska Nr 49.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.