Kwiaty to za mało
Za dobre słowo o poranku
Kiedy wychodzi do pracy
I czuły całus na ganku
Na który zawsze jest łasy
Za wychowanie ich dzieci
Opiekę w zdrowiu chorobie
Nawet za czas kiedy siedzi
Bo też nie myśli o sobie
I kiedy trochę pokrzyczy
Bo on znów był poza domem
Lecz na nią wciąż może liczyć
Szczęście że ma taką żonę
autor
owiga
Dodano: 2023-03-06 10:54:35
Ten wiersz przeczytano 660 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Piękny wiersz!
Z nutką melancholii.
Zgadzam się, że kwiaty to za mało...
Pozdrawiam serdecznie
Szczęściarz ! :D
Pięknie o miłości,
pozdrawiam serdecznie:)
miłe takie docenianie.
Piękny wiersz.
Podoba mi się wiersz i jego przesłanie...Pozdrawiam
owigo:)