KWIECISTE UŚCISKI

Stąpam alejką parkową,
Usłaną dotykiem wiosny,
Spod igieł ubiegłorocznych,
Pierwiosnki żółcieniem rosną...

Na ławkach pary w zadumie,
Pieszczą czułością swe dłonie,
A górą gdzieś ponad lasem,
Słońce w zachwycie już tonie...

Gałązki liściem pękają,
Szumem radosnym zawodzą.
Kaczęta z krzewów też wyszły,
I nóżki swe w rzece chłodzą...

Tak trudno wiosnę opisać,
W jej całej szacie ozdobnej.
Łatwiej jest spojrzeć oczyma,
Poczuć ją sercem pogodnym...

Gdy tak rozwija ramiona,
Tuli promiennym uściskiem,
Wszystko wokoło jaśnieje,
Stając się duszy tak bliskie...

autor

BEA

Dodano: 2006-05-06 10:04:40

Ten wiersz przeczytano 883 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie