Labirynty życia

Było, minęło..., a żyje się tylko raz jeden.

Odnalazłem miłość byłą która niegdyś się zdarzyła
choć w pamięci zapomniana, w sercu zadrę wyrządziła,
i choć krótka, /miesiąc trwała/, tą cielesną -"żywą" była
uczuciami mymi bawiąc tak na prawdę zostawiła;

...wiele pytań, niedomówień
pustką chłodem swym owiała
aż nadziei bańką prysła
Ot!, historia krótka cała

Odpłynęła miłość moja, ja ruszyłem w swoją drogę
ślady spotkań wiatr zasypał, pokrył śniegiem, grubym lodem
pośród dni swych zamrożony odnalazłem promień słońca
życia szmat za mną pozostał tylko wspomnień nie ma końca;

...marzeń o tym by w tym życiu
zamknąć morał gdzieś pod wierszem
bez wyjaśnień i powodów
odmalować prawdę sercem

Czas płynie nieubłaganie, życie płonie jak ognisko
w duszy mojej przekonanie - bez znaczenia było wszystko!
nic już tego nie odmieni, co się stało nie odwróci
dziś inaczej patrzę na to, nic mnie więcej nie zasmuci;

...nie poderwie, nie opęta
a jedynie dziwi tylko,
że radością wielką bywa
co cierpienia małą chwilką

Pozostanie więc jedynie i niczego to nie zmieni
ten jedyny ślad na Ziemi kilka słów co pieszczą serce
ślad tej wątłej, cienkiej nitki którą byliśmy złączeni
wspomnień kilka i refleksji
Ledwie tyle, i nic więcej

***

Wyjątkowo w tym tu miejscu
morał skryję należycie;
Wiele westchnień proch zasypał
takie jest niestety życie...
Lecz dopóki tli się jeszcze
wątły płomień naszej jaźni,
uratujmy choć drobinę
z naszych wspomnień
i przyjaźni

z dedo; Wszystkim; zranionym, zagubionym jak i niespokojnym duszom. :)

autor

Spok

Napisany: 2010-01-11 Dodano: 2011-08-07 17:55:53

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie