ŁAJT

„Mojemu Profesorowi” –
to wiersz „ poetki umarłych kwiatów”
znaleziony w almanachu II
- łza się w oku zakręciła,
bo był mój to też profesor

„wczoraj to tak niedawno”
zaledwie kilka klas
ku wspomnieniom pochylam twarz
a On się uśmiecha
i mruczy w omszałej duszy
- ja cię pamiętam z lekcji fizyki
a ja Pana ucieszę – nauki nie poszły w las

przecież w danych latach
chodziłeś z nami górami
jak baca z owcami swoimi
a i zielone kasztany nie chorowały jeszcze
a ludzie nie znali komputerów,
dodawali swoje lata na takich archaicznych liczydłach
- wtedy każdy chciał szybko dorosnąć...

dlaczego tyle pokoleń Pana pamięta?
- Pan był prawym człowiek, ot.. tylko tyle.


„ Uspokój serca zegarów,
zmęczone są,
żarówkom przygaś powieki,
za długo patrzą na nas...”
z „ Wierszy niewymiernych” – Tadeusza Gajcego.

autor

HANA

Napisany: 2007-12-15 Dodano: 2007-12-16 17:46:51

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie