A łąka będzi

Po łące
usłanej kwiecistym dywanem,
powiodę Cię miła ponad,
codziennością .
Z obłoków na niebie uwiję Ci wianek,
utkany czystą miłością.

Z zapachu konwalii posłanie ,
a łoże z lotu białych motyli.
Byś była realna ,wieczna, namacalna ,
nie tylko wspomnieniem chwili.


W rumieniec maku polnego
wtulona ,pokochasz mnie cała sobą.
Ja będę wiatrem głaszczącym łąkę,
a łąka będzie tobą.


I noc i dzień i wieki całe w miłości tak zostaniemy.
Czekając czasu co płynie łodzią,
którą i my odpłyniemy.

autor

jarek k

Napisany: 2005-07-17 Dodano: 2009-02-02 10:25:30

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie