Las iglasty

M: Patrz! To nasze świerki
te co dziećmi były jeszcze
gdy my z łona w łono szliśmy

A: Tak! To nasze świerki
i te igły symetryczne
co kolały nasze włosy
- gdy byliśmy dziećmi

M: A pamiętasz Marka stopy
co czerwienią się oblały
jak mu chciałem
ich historię wspomnieć?

A: Nie? Opowiedz!

M: To historia mojej chwały
- mej rodziny, ojca matki,
babki, brata, syna, dziadka

A: Przejdź do rzeczy!

M: Świerki, młode drzewka
na pamiątkę życia.
Od pokoleń chyba ośmiu
każdy swoje drzewko trzyma

A: A pochowasz mnie przy sobie?

B: Złączę was w imieniu moim!
Jedna sosna, jeden korzeń
i dwa konary!

M: Boże, przyjmij nasze dusze...

autor

taciak

Dodano: 2007-03-01 15:29:47

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Toniczny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie