Las, żywe ogrodzenie, aktor

Prawda o niektórych większościach z pewnej grupy
to słuszny stereotyp.
Ale co jest słuszne wobec grupy z zasady
nie stosuje się do jednostki.

Wczuwamy się w świat, wczuwamy się w ludzi
gramy ich by zrozumieć wymodelować by uprzedzić
by dogodzić Bez tej umiejętności nie było by komunikacji
Umożliwia ją podobieństwo do roślin zwierząt ludzi
Oczywiście jest też wiedza, nauka o tych rzeczach i osobach
Przesłoniła grę wczuwania się choć nie jest doskonalszym
instrumentem porozumienia, wspólnoty

Zarzut: to ty mówisz za mnie, nie pozwalasz się wypowiedzieć
nic o mnie nie wiesz
Odpowiedź: Tak by było gdybym wierzył że znam na 100 % ciebie,
że jestem kaznodzieją katolickim u Słowian
Drugie niebezpieczeństwo: wczuwamy się w ludzi, przyjmujemy
ich punkt widzenia i to staje się częścią nas bardziej niż my sami,
kolonizacja wewnętrzna, opętanie rolą

A wszystko gra wszystko i nie zatraca swej indywidualności przez to
Przestronne domy wczasowe, opadające ściany
Duchy nie odchodzą, nie dręczą, one przenikają
Wolne duchy dusze nie są uwięzione
Prędzej wnikły w żywopłot
Odeszły od schematu pan i władca i sługa
mocy
biegną do przyjaźni wolne i wolnej miłości
dziewczyny której oko wali w głowę i na tle chmur
za lirami arfami skrzypcami ciał roześmianych
które potrafią przeprowadzić przez mgłę, mielizny
rzekę poranka
przez jego niebezpieczeństwa
jego zgiełk budzenia się, trzepot naczyń
migotanie przedsionków, chlusty wód
muchy brzęczące które nie przeszkadzają, którzy sobie nie
przeszkadzają,
którzy dokonali entrakcji z lasem

Las jest otwarty, las i domki, socjalistyczny
Czy to jakieś wtajemniczenie socjalistyczne?
Las to trumna i łoże w jednym, ucho i oko, głusza
Dokonywanie żywota i przebudzenie życia, społeczność wolnych
Jeśli zostawiasz je w spokoju nie mszczą się, ale podrażnione
będą się bronić
Arfy i liry przeprowadzą przez nawałnicę potrzeb najniższych,
niegroźnych, najprostszych I wejście w strumień się spełni
korek umysłu, uczuć i myśli łagodnie się zakołysze w morzu
na morzu

Lecz Niemiec gdy się budzi chce trzepnąć, jego tysiącletni duch
chce żeby Polak mu ogrzał wodę, usłużył, niezadowolony z brzęczenia
obcych much, Ten wyobcowany gigant na glinianych nogach
wciąż odradzających się faszyzmów
Słowianie są cichą społecznością, Tokarczuki sobie dołączają
do Żydów i Niemców a Polacy czekają, są w lesie,
las to trumna i łoże i filharmonia
otwarta kołyska, nieograniczone ograniczenie
Naturalna wspólnota nie potrzebuje socjalizmu,
a przecież tym uwiedziono Słowian dając im tyranię
w imię naturalnej wspólnoty, I poszli w to? Nie do końca
To w co poszli to jest zniemczenie, Jeśli ktoś dorabia się
na covidzie i śmierci i wojnie to nie jest już Słowianinem
Zniemczył się, Zżydził
Wyszedł ze wspólnoty i budząc się mówi: dajcie mi wody,
jeść, zamknijcie mordy, spieprzajcie, usługujcie na mój
Malbork,
a z drugiej strony Pałac Kultury
dla dzieci lasu i pól

autor

Belamonte

Napisany: 2022-08-13 Dodano: 2022-08-13 09:40:24

Ten wiersz przeczytano 1364 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie