Latarnia
na granicy
błękitu wzniesiona
samotnia
jak góra
broni tajemnic
morza
strzeże tras
ludzkich
drogę wskazuje
wędrowcom
życia
autor
Baba Jaga
Dodano: 2021-06-10 21:17:51
Ten wiersz przeczytano 1407 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
I ja wedruje
Aniu, o tak w paru słowach powiedziałaś, jaka jest
latarnia morska:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech zostawiam,
Ola:)
witaj
wiele jest takich miejsc
wskazujących w ciemnościach drogi do portów
serdecznosci
Ładnie:) Miłego wieczoru:)
Witaj Anno.:)
Pięknie, taka ona właśnie jest.
Stoi jak żołnierz, na warcie.
Pozdrawiam serdecznie.;)
Bardzo ładny wiersz... piękna liryka.
Pozdrawiam ciepło :-)
Magicznie:)
W poetycki sposób ujęta istota latarni, bez której
statki nie wyobrażają sobie żeglowania.
Pozdrawiam.
Marek
coraz mnie już tych czynnych latarni a szkoda
pozdrawiam:)
Stare latarnie są najczęsciej zamknięte i bywają już
tylko celem wędrówek zakochanych lub turystów, ale
drugi człowiek też bywa latarnią dla zagubionych w
życiu.
Jest taka latarnia w Gdyni.
Ona śpiewała niemalże. Szkoda że już zamknięta. Jest
piękna.
Teraz, w epoce nawigacji satelitarnej latarnie
morskie, jeśli jeszcze świecą, to tylko i wyłącznie
dla turystów.
taka latarnia w życiu przynosi szczęście ...
W sedno refleksja, pozdrawiam ciepło, śląc
serdeczności.
Bardzo ładnie.
Jest w lataniach morskich coś niesamowitego... Chociaż
ich rolą jest tylko (aż) wskazywanie drogi... Ale
latarnia przecież dzieli się światłem - więc błyszczy
nadzieją :-)
Pozdrawia serdecznie :-)