Latarnik
pisał...
walka bieli z czernią
na jednej płaszczyźnie
oglądał...
chmura goni chmurę
tylko do horyzontu
czynił...
karmił nadzieją
ludzi i białe ptaki
istniał...
tylko w szufladzie
innego poety
autor
UlciaZ.
Dodano: 2007-10-16 13:00:15
Ten wiersz przeczytano 1010 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
czasami o ludziach się zapomina i odchodza w niepamięc
niestety
Latarni... pierwsze skojarzenie z powiescia
Sienkiewicza, w koncu latarnik jest latarnikiem i
slowa Twojego wiersza opisuja jego prace. Zgadzam sie
ze wiersz sklania do rozmyslen, ma w sobie to cos:)
Latarnik moze tez byc Bogiem, "naszym swiatlem"...
Wiersz, który zatrzymuje i skłania do zastanowienia.
Ciekawy i niebanalny utwór :)
Wiersz trudny, sklaniajacy do refleksji. Tyle madrosci
zawarte w tych slow kilku o latarniku.
Latarnik kojarzy sie oczywiście ze światłem w mroku,
które wskazuje drogę innym. Jeśli istnieje tylko w
szufladzie innego poety, to... trzeba go natychmiast
wypuścić :)
Hmmmm... Latarnik. Ciekawy jest ten wiersz. Oszczędny
a zarazem tak pełny Myśli :-))) Przypomina mi o
Latarniku spotkanym w podróży na pewnej małej
planecie... On miał bardzo odpowiedzialną pracę.
Zapalał Światło dla Innych. Twój wiersz też jest takim
Światłem :-)))
Wiersz skłaniający do refleksji...można walczyć,
przyglądać sie i żyć nadzieją na lepsze jutro ale to
wszystko tylko do pewnego czasu.Przychodzi moment ,że
człowiek czuje sie samotnym jak ten latarnik...