Lato gdzieś ty...

Lato drzemiące w południe
ze wzrokiem przymglonym
pachnące miodem
i wiejskim chlebem
chłodnikiem dla ochłody
błękitne pod naszym niebem
w pelerynce z mgły rankiem
i koralach z kropel rosy
roześmiane po uszy
jak chłopak który chce spsocić
ogrzać nasze plecy
trochę dla żartu
więcej dla hecy
aż skóra zejdzie
by cię wspominać znów

wszystko słodkie lepiące
zapachem odurza
suche siano na łące
skoszone zboże
wszystko kłujące

do sadów wejść trudno
a rzecz w tym
że tam osy i pszczoły
wiodą prym
raj swój mają
i komary dokuczają
bzyczą brzęczą kąsają

od temperatury tej z góry
myśli parują
gdzieś ku górze szybują
można śpiewać i pisać o lecie
gdy tyle wokół nagości
ale nie gorący erotyk-
w uczuciach bez stałości
i gdzie przed chwilą był raj
znów się słyszy
miły miła gu-dbaj.

autor

Cecylia Dąbrowska

Napisany: 2013-08-19 Dodano: 2013-08-19 11:18:26

Ten wiersz przeczytano 1710 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie