LATO WYBUCHŁO

W każdym wierszu przenosisz do innego
świata-dziękuję:)

...bo lato w nas wsercach naszych o kazdej moze byc
porze...

przyjemnie przeczytać taki wiersz, niesamowicie
przyjemnie

bardzo ładny wiersz...nad którym trzeba
posiedzieć:)pozdrawiam;)

trudny wiersz ale ciekawie się go czyta pozdrawiam

Siejesz metafory..na lato:):))+pozdrawiam

No i nie wiem, co napisać.Wszystko, co mi przychodzi
do głowy jest banalne i nieprzystające do treści
wiersza.

wróciłem własnie ulenka z bieszczad..i sle ci
promienny słonca blask///rosę traw..i wiatr sle ci
przyjaciółko duszy...sle bo chce i musze:)

Stworzylas w wierszu, tyle piekna i radosci
Wiersz plynie, faluje, jak rozedrgane serce miloscia,
pelnia szczescia.
Doskonaly wiersz. Pozdrawiam cieplo:)

Wysublimowane sploty słów w Twoim wierszu... ale nie
pasuje mi zanadto do całości ostatnia strofa. Jest
jakby "doklejona"... Zrezygnowałabym z niej.
Pozdrawiam.

Pięknie o lecie lubię tą porę roku,wiersz bardzo
wymowny pozdrawiam :)

Ja jeszcze przytulam wiosnę Ty widzę że się z tym już
uporałaś i u Ciebie już lato wybuchło.

Kusicielka... Pozdrawiam :)

Napiszę tylko że piękny wiersz . więcej słów nie
potrzeba... Pozdrawiam

Wróciło do mnie słońca promieniem,
rozgrzaną plażą, widokiem morza,
wieczornej pieśni ognia płomieniem.
Zgaszony jest już mej duszy pożar. :))))