Lepszy dom
Zabrałam co najdroższe
i przed siebie ruszyłam
a wszystko co najgorsze
za sobą zostawiłam.
Nie wiedziałam dokąd
się wybieram
spływające po policzkach
łzy swoje ocieram.
Znalazłam nowy dom
lecz bardzo daleko
za górą za morzem
za lśniącą rzeką.
Tu świeci słońce
tu wiatry wieją
ludzie mniej płaczą
a częściej się śmieją.
Tu dzieci rosną
chodzą do szkoły
nikt im nie mówi
że są matoły
nikt ich nie karci
nikt ich nie gania
a matka najświętsza
mi ich osłania.
Poprawiłam. Dziękuje i pozdrawiam również.
autor
Jolanta Janus
Dodano: 2009-09-25 07:40:14
Ten wiersz przeczytano 499 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
tak to prawda człowiek zawsze szuka swojego miejsca na
ziemi...powodzenia
Tu jest mój dom piękny i cichy , czyli Twój .
Człowiek zawsze szuka "lepszego" domu ,lepszego
życia-ja też wyjechałam lecz powróciliśmy(zawsze
razem)-podoba mi się Twój wiersz,gdzie słońce i śmiech
otacza Twoje zycipozdrawiam
wiersz zyciowy o prawdziwy trzeba miec odwage rzucic
wszystko dla dzieci ..ale za słońce i mniej łez
watro:):)
Gratuluję .. Też wyjechałam .. Lecz u mnie nie jest
tak wesoło ..
Wiersz super .. [+] .. [tylko dojrzałam malutki błąd w
literowaniu "nie wiedzialem" zamiast "nie wiedziałam]
.. Pozdrawiam ;**