Liść
Liść zasuszony w książce odkryłem
Skąd tam się wziął, nie pamiętam już
Przypomniał mi chwile kiedy młody byłem
Ukrył się głęboko, nie dotknął go kurz
Życie kroczy dalej, niesie nowe dni
Tak wielu przyjaciół, znajomych już nie
ma
Czy została pamięć o nich, czy zwiędła jak
liść
Może zapomniana na dnie serca śpi?
Przecież kiedyś żyli, mieszkali wśród
nas
Niech wspomnienie o nich zawsze trwa
Pamięć jak pamiątkę przechowa nam czas
Niczym pożółknięty, odłożony liść.
Komentarze (7)
tak,ludzie szybko odchodza
Refleksyjny, bardzo dobry wiersz. Zamyśliłam się:)
Pozdrawiam Autora bardzo serdecznie.
Tak - w końcu najważniejsze wspomnienia pozostaną
głęboko zakodowane, dobry wiersz...powodzenia
Czasami nawet niepozorny drobiazg przywołuje tęsknoty
i wspomnienia,bardzo ładny wiersz,pozdrawiam
serdecznie...
Bardzo ładnie.Pozdrawiam:)
jeden liść a tyle refleksji, smutku i tęsknoty...
Żyli... i żyja nadal póki my pamiętamy o nich :)