List do...

Tym, którym szczęśliwe pożycie małżeńskie zabiło lekkość pisania...

Dusza moja uczuć rozmaitych łaknie.
Stęskniona jak kochanka za marynarzem, który zaledwie w podróż wyruszył.
I chociaż przeszywa ją żal za tym czego od długiego czasu jej brakuje wracać nie chce w przeszłości zadumę i smutki nierzadkie.
A kiedy nasyci się sztuką wybitną nie mięsa. Usłyszy muzykę lub granie aktorów gładkie, to wszystko znów wraca na tory poprawne i jakoś jej tak lekko.
I gdy kiedyś zatęskni za dawnym, to rozum jej jak chochlik figlarny podpowie, że teraz jest w domu swoim. Przecież czekała na niego lat tyle. Spokój jak zwinny kot w kątach jej pokoi zagościł.

autor

GiNna

Dodano: 2011-02-01 03:08:53

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie