list do mnie (grafomanki)

Już nikt z Tobą nie chce się spotykać
gdzie się pojawisz cisza krąg zamyka
katujesz wszystkich swoimi wierszami
a oni nie chcą słuchać godzinami.

Jak mnie zaprosisz do swojego domu,
jeszcze w progu stoję a ty już planujesz
wyciągasz z kieszeni z torebki wygrzebiesz
a jak mało to i w komputerze znajdziesz.

Kiedyś przyniosłam przepysznej nalewki
podstępnie dokładnie spoić ciebie chciałam
byś o katorżnikach wreszcie zapomniała
wypiłyśmy na łebka-głupio się przyznawać

Wtedy dopiero zaczęłaś nadawać
ziewałam ,uciekałam w nocy zakamarki
aż wreszcie usnęłam a ty,co robiłaś?
bełkocząc do ucha wiersze mi szeptałaś

Już przez sen zaczynasz klepać rymowanki
piszesz na okrągło jakieś dyrdymały
komu służą słowa które smutek zrodził?
I bez twoich wierszy płacze już świat cały

Dla dobra ogółu zrób coś przydatnego
dla tych co brakuje im chleba ,a później
żyjąc umierają na ciele bez ducha
w ich poezję- postaraj się wsłuchać

Ja do twoich progów zachodzić się boję
bo nie mnie chcesz ugościć ale wiersze swoje
przez tę poezję w pustyni zostaniesz
ze stosami wierszy w cieniu ciszy błogiej.

M.K

autor

m.m

Napisany: 2011-06-29 Dodano: 2011-06-29 11:17:13

Ten wiersz przeczytano 725 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie