Lniane myśli
Niepoukładane człowiecze myśli
rozmierzwione jak włosy dziewicy
jak pędzel mistrza na szorstkim lnianym
płótnie
pod nim w wiecznym śnie osobliwy portret
każdego z nas
nie dotykajmy barw sumienia artysty
to on uniesie
tiule białych mgieł.
W błękicie nieba rozpięty czas
przepełniony światłem powoli gaśnie
gdzieś na trampolinie nocy
kołysze się pająk
znacząc geniusz artysty
schlebiając pajęczej sieci
uwikłanej w bezpowrotne życie
co wszystko nazwie pieśnią
ukołysze dźwiękiem zanim
dobiorą się artyści
jeden pająk – drugi człowiek.
Tessa50
autor
Tessa50
Dodano: 2018-02-18 15:46:43
Ten wiersz przeczytano 1533 razy
Oddanych głosów: 47
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
ciekawie utkane myśli
Pięknie utkany wiersz Tereniu .
Piękna poezja Tesso.
Czas przepełniony światłem powoli gaśnie...
Wydaje mi się, że jest na odwrót. Teraz żyjemy w
mroku, a w światłość wkroczymy po śmierci.
Ślę moc serdeczności. :)
Tereniu - mam pilną wiadomość, telefon milczy.
Niesamowicie utkana opowieść. Pozdrawiam
Ciekawe porównania Tereniu.
W pełni można się zgodzić, że pająk to artysta.
Pozdrawiam :)
Witaj Tereniu!
Cudowne utkane lniane myśli...
Pozdrawiam z Glashutten:)
Ciekawe i wyszukane metafory. Podoba się bardzo.
Pozdrawiam cieplutko :)
piękny życiowy wiersz z nutką melancholii:-)
pozdrawiam:-)
Bardzo ciekawe myśli, pozdrawiam :)
My też jak te pająki, sieci tworzymy, plączemy je i
chwytamy w nie co się da...nie zawsze to dla nas
dobre...takie to życie...ciekawy wiersz...
pozdrawiam
Bardzo pięknie;)
Bardzo ciekawie.
Pozdrawiam ciepło :*)
Super.Pozdrawiam.
jak widzę pająk swą nicią pięknie przędzie ...
pozdrawiam serdecznie ...