Lód

Tak mi dzisiaj cicho na sumieniu
i tak smutno, że oczy krzyczą
a nikt nie widzi mej krzywdy
nikt nie pomści mego milczenia

Nie widzę ciebie obok na zdjęciu
wymazałam słowa z kamiennej tablicy
zamykam drzwi do przeszłości
i pozostawiam kluczyk pod wycieraczką

Chodziłam po kruchym lodzie
uśmiechałam się i nie czułam chłodu
- dziś bose stopy głęboko pod wodą
popękała moja wiara

Śnieg osiada mi na twarzy
gdy marznę w cieple Tewgo dotyku
buduję w myślach lodowy mur
którego nie zburzysz już pocałunkiem

Nie pozwolę już się ranić
twoją ucieczką w samotność
zabiorę tylko nasze wspólne zdjęcie
i ucieknę gdzieś za siebie

Odnajdziesz mnie nad tym jeziorem
które przyjęło tak mnóstwo łez
nad nim ostatnio dotykałeś mych włosów
gdy wiatr poplątał nasze ciała

Odnajdziesz mnie- lecz już nie tą
gdy nadejdziesz będę gotowa
a wtedy zadasz mi ostateczne pytanie
i zatonę w objęciach snu

II część trylogii >Strach

autor

Degoth

Dodano: 2007-11-28 16:30:52

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie