Lodowa pułapka
dla Małego Księcia "nie wiesz, nie wiesz, nie rozumiesz nic"
Nie ma miejsca żeby płakać,
mosty płoną nawet w snach...
Nie ma czasu by się schować,
wszędzie znajdzie mnie mój strach...
Połamałam czarne skrzydła,
gdzieś zgubiłam ciepło słów...
Pętla bólu się zaciska,
serce zimne niczym grób...
Zbudowałam własne piekło,
ogrodziłam chłodem je...
I nie umiem już się wyrwać,
szpony mrozu skuły mnie...
inspirowane piosenką Skin - Kill Evrything
Komentarze (7)
Wiersz bardzo refleksyjny, podoba mi się.
bardzo ładnie, aż wysłucham w wolnej chwili tą
piosenkę. dziękuję. pozdrawiam ciepło :)
zapal świecę, ogrzej dłonie... niech się stanie
jasność. pozdrawiam ciepło :)
Troche wiecej nadziei, troche wiecej checi, a bedzie
dobrze. Pozdrawiam
... a wystarczy odrobinę ciepła i najsroższe mrozy
odejdą w zapomnienie. Naprawdę niewiele potrzeba.
Refleksyjny zapis przeżyć i uczuć osoby mówiącej.
Przekaz ostatniej zwrotki - smutny. Najtrudniej wyrwać
się z własnych sideł.
Są takie panie zlodowaciałe - całe.