Lodowe góry
Mieszkają w nas dzikie koty
zjeżdżają na pupach po śliskich
wzgórzach
ty miaukniesz trzy razy
ja siedemdziesiąt siedem
nie mają z górki na pazurki
a ciągle pod górę
twarde pazury są czepne
choć człowiek
to niedrapieżne zwierzę
rozszarpie szczyty
zadepcze chmury
zanim znajdzie swój
wierzchołek
autor
marcepani
Dodano: 2018-04-14 10:44:50
Ten wiersz przeczytano 1163 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (37)
To dobra cyfra. Z nią uda się na pewno dotrzeć na
szczyt.
Swietne!!!! brawo!:)
tylko żeby po drodze
na ten wierzchołek
innych nie skrzywdzić...
+ Pozdrawiam
Świetne, marcepani! Bardzo mi się...!
Człwiek to złożona naturą i wiele potarfi namieszać
aby zdobyć to czego pragnie nie cofnie się przed
niczym
Podoba mi się Twój wiersz Marcepanko
Pozdrawiam wiosennie :)
każdą kotkę da się oswoić i każda z lubością potem
mruczy wchodząc na ulubiony wierzchołek.
ciekaw jestem, czy wiesz, że napisałaś erotyk?
pozdrowionka Marce :):)
Witaj
Cala prawda o zdobywaniu lodowych gór, bo te
najtrudniejsze, a chmury nie raz trzeba albo i nie
trzeba, ale i tak je rozdeptujemy,,,
Wiersz z gatunku WOW! i nie pytaj, że aż tak, bo aż
tak :)
Moc serdeczności Marcepani
Czlowiek z zalozenia mial byc dobry a zyjac wszystko
niszczy, pozdrawiam.
Dobra refleksja i zatrzymuje:)pozdrawiam cieplutko:)
Bardzo ciekawy,oddaję głos z przyjemnością
Podziwiam cię za twój ciekawy styl. Twoje wiersze są
takie nietuzinkowe i profesjonalne. Prawdziwa poezja.
+ i Miłego weekendu.
Intrygujaco.Podoba sie.
Pozdrawiam:)
zatrzymujesz na chwile refleksji
pozdrawiam
człowiek to drapieżny ssak, jak jest zły wystawia kły
i pazury :((
ciekawa refleksja
pozdrawiam serdecznie
...zwierzęta są coraz mądrzejsze i obserwują nas ludzi
a my jedno niszczymy drugie tworzymy...pozdrawiam