Łodzie
dla bb i dla wszyskich krórzy potrafią się cieszyć chwilą oraz dla bliżniaka i sael one potrafią!
łodzie wiozą wędrowców
pełnych życia zachwytu
łodzie losy przenoszą
z wyżyn aż do niebytu
szukam łodzi co płonie
ogniem na połoninie
wiatru pełne mam dłonie
wiatr w mej duszy przepłynie
szukam drogi do nikąd
w łodzi z białej mgiełki
gdzieś za uchem mi siadły
dwa wesołe diabełki
w mojej łodzi co ranek
słońce budzi promyczki
a na skronie mi wianek
kładą moje diabliczki
moją łódź wam oddaję
płyńcie ze mną wesoło
w górach świecą nam maje
orzeł głośno nas woła
złączmy łodzie jak tratwy
na bezkresie głębiny
niechaj płyną jak wianki
co rzucają dziewczyny
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.