Los
-- Czarna o1.o6.2oo5 --
Żeby można było przewidzieć
z przyrody los człowieka,
z promieni słońca wyczytać
co nas w życiu czeka,
z igieł świerku co rośnie wysoko,
z zielonego strumyka
co tak cieszy oko,
z szeptu wiatru uczucia wyłapać
i kroplę jedną dla szczęscia złapać,
lecz wszystko gdzieś juz zapisane,
nikt nie przewidzi,co mu dane,
można tylko czekać i marzyć
bo to co w księdze losu,
kiedyś musi się zdarzyć,
lgniemy do ludzi
jak wszystko do słonka,
ubieramy maski/to taka osłonka/
lecz gdy promyk padnie
na podatny grunt,
wtedy może zdarzyć się cud.
Luba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.