Los
Rzuca nami wiatr niby przypadkami
pchany,
Wryty w stare slogany pradawnej wiary i
prawdy,
To my go przyciągamy.To my toniemy w losu
ofiary,
Rzuca jak tajfun statki - rzuca tam gdzie
jesteśmy myślami,
Między kartki wkładam teorie
przyciągania,
Między palce piasek wciska swe ostre
ostrza.
Ahh ten czas nigdy nie zwolni nigdy nie
stoi...
Ahh ten czas nieubłagany...
Przemija wszystko czego dotykamy...
Przemija wszystko co kochamy!
Gdy tylko braknie nam w nas samych wiary
Usychamy czekając na lepsze śmielsze
czasy.
autor
leba
Dodano: 2021-05-18 15:53:53
Ten wiersz przeczytano 1150 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
I nieprawdą jest to, że jesteśmy kowalami własnego
losu.
Nie do końca jesteśmy autorami scenariusza na życie.
Ten los nami czasami rzuca.
To prawda.
Zbyt banalna forma podania.