Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Losewie

Czekam bo...

Wśród gąszczu minionych wieków, tak przy ruinach przebytych lat, samotnie i nieostrożnie, siedzę ja.
Sam, samotny, jak te dzikie róże wznoszę się na wyżyny,
z myślą że przyjdzie kiedyś ona,
że będę mógł jej powiedzieć to co od dawna planuje,
że będę mógł powiedzieć ile jej zawdzięczam,
ile zrozumiałem!

Jednak los inaczej nas traktuje,
jak śmieci,
jak bezużyteczne insekty,
jak zatrute danie,
Jesteśmy, w oczach losu tylko robakami szukającymi wyjścia z wiaderka!

Ale czyż nie takie jest zadanie przeznaczenia?
Czyż nie tak ono nas powinien traktować?
Nie wiadomo, tak już jest i tak być powinno,
mimo bólu i ran.

...kiedy nadejdzie czas, będę przygotowany!

autor

payne

Dodano: 2007-11-08 20:14:37
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »