Lotnikiem będąc, czuć świata...

I.Szumią mi, lasy z zielonym uśmiechem,
tańczyć chcą , obłokiem jak tęcza witając.
II.Szumią mi, fale, ptaków śpiewem cytując
odgłosy z niebios.
III.Nie wiem jak zapomnieć, by uleczyć stęsknione
serce, pomrukiem dni swoich, bo pragne znów
śnić...
IV.Przytul mnie znowu mój Przyjacielu,
jak kiedyś zatęsknij za tchnieniem.
V.Różnobarwne kwiaty w spojrzeniach zwiędły...
więc ugość w mym schronie.
VI.Płacze dziś, tne w sobie pustke bez dna,
pytam Cię, ów lotniku, czyś zapomniał gdzie
nasze ogrody? Czas to burzy w labiryncie uczucia,
biegnąc gubię Cię z oczu.
VII.Przycisnął mnie los, jak liść do istnienia,
nie zdążę, bo nie mogłbym uniknąć lśnienia,
więc oddycham i...

autor

kaznodziej

Napisany: 2010-01-23 Dodano: 2010-01-23 15:32:19

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie