Ludzie
Nieuchwytni jak wiatr,
Nieczuli jak kamienie.
Ludzie o sercach twardych i pustych.
To ci, którzy chcą zmienić świat.
Połączeni jedną wspólną myślą,
Zjednoczeni, ślepo idą za swym wielkim
wodzem.
Wraz z nim i przy jego pomocy
Sięgają wszystkich rozkoszy nieba i
ziemi.
Wszystko co fizyczne i namacalne jest
ich,
Ale tylko to i nic więcej.
Natchnieni myślą odwetu i żądzą
pieniądza
Wznoszą się do góry ponad obłoki,
By jak kamienie w wodę
Upaść na twardy grunt rzeczywistości.
Nie czują, bo nie potrafią,
Ich serca i mózgi wypełnione próżnią
Nie pozwalają im spojrzeć na innych.
Mają wszystko, a tak naprawdę nie mają
nic.
Kiedyś zauważą swój błąd-błąd życia,
Ale wtedy będzie już za późno
I tak jak Ikar spadną w wielki ocean
nieskończoności.
Świdnica
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.